Jak nakryć stół na Wielkanoc?

Wielkanoc to święto o bardzo szczególnym charakterze, bowiem chociaż Polacy bardziej celebrują Boże Narodzenie, to właśnie podczas wiosennych rytuałów rodzina na długie godziny spotyka się przy stole rozpoczynając od tradycyjnego dzielenia jajkiem. Wielkanocne tradycje wiążą się głównie z późnym obiadem, barszczem, białą kiełbasą, pieczonymi mięsami i sałatkami z jaj. Nie może również zabraknąć lukrowanej drożdżowej baby z rodzynkami, baranka cukrowego, a w niektórych regionach także smacznej serowej paschy.

Tradycyjne potrawy to ważny element Wielkanocy, jednak każda gospodyni pragnie także podać je w szczególnej oprawie, na śnieżnobiałym obrusie, w otoczeniu wiosennych dekoracji, świeżej zieleni rzeżuchy i młodego zboża z dodatkiem intensywnych kolorów szafirków i żółtych narcyzów. Dekoracja stołu wielkanocnego oraz jego odpowiednie przygotowanie do podawania potraw to prawdziwa sztuka, której warto nauczyć się, aby nie tylko olśnić gości, ale także dotrzymać kroku tradycji. Co warto wiedzieć o nakrywaniu stołu?

Zaplanowanie miejsc dla gości – to pierwszy element przed przystąpieniem do nakrywania stołu. Dla każdego należy wyznaczyć tyle przestrzeni, aby podczas jedzenia nie trącał łokciem sąsiada wylewając mu zupę lub utrudniając spożywanie posiłku. Warto pamiętać, że przy stole spędza się często wiele godzin i komfort bywa podstawą dobrego samopoczucia. Wcześniej też należy przygotować idealnie czysty, wyprasowany i wykrochmalony obrus ze świątecznym akcentem, serwetki i centralną dekorację na stół, którą można wykonać samodzielnie z gałązek, pisanek, młodego zboża lub po prostu kupić w kwiaciarni. Każde z naczyń i sztućców należy dokładnie sprawdzić pod kątem estetyki.

Talerze i szkło – Talerz wyznacza centralne miejsce przy stole przeznaczone dla gościa. Pierwszy jest zawsze talerz podstawowy, którym w polskich realiach jest klasyczny talerz obiadowy. Na nim ustawia się pozostałe talerze w kolejności przewidzianej dla podawanych dań. Uzupełnieniem jest też mały talerzyk do pieczywa, który umieszcza się nieco powyżej. Obowiązkowym elementem nakrycia są naczynia do napojów. Zaczynając od poziomu położenia noża do dania głównego w kierunku do lewej umieszcza się największy kieliszek do wody, średni kieliszek do białego wina i najmniejszy do wina czerwonego.

Sztućce – kardynalna zasada, jaką stosuje się podczas układania sztućców mówi, że im wcześniej będzie spożywane danie, tym dalej od talerza powinien leżeć przybór. Kolejność zgodna z zasadami savoir vivre, to po lewej stronie talerza: widelec do dania głównego, widelec do ryb, widelczyk do zakąsek, po prawej stronie talerza: nóż do dania głównego, nieco krótszy nóż do ryb, łyżka do zupy i mały nóż do zakąsek. Ponad talerzem głównym układa się zwrócony zębami w prawo widelczyk do ciasta, a nad nim zwróconą w lewo łyżeczkę. Jako dodatkowy występuje także mały nożyk do masła przy talerzyku na pieczywo.

Naczynia i sztućce do potraw – poza zasadniczym nakryciem na stole pojawiają się również naczynia, na których serwuje się potrawy. Dania gorące, z sosami i zupę w wazie najlepiej ustawiać na podstawkach drewnianych lub dodatkowej serwecie, aby zapobiec zachlapaniu obrusa. Waza powinna znaleźć się w centralnym punkcie stołu. Pozostałe potrawy podzielone na dwa lub trzy naczynia warto umieścić na końcach stołu. Zasadą podczas ustawiania zakąsek i ciepłych dań jest utrzymanie podobnej odległości do talerza dla każdego gościa. Każda z potraw powinna być wyposażona w indywidualne sztućce do nakładania: drób – widelec o dwóch zębach i nóż z długim ostrzem, ryby – szeroki płaski nóż i taki sam widelec, wędliny – widelczyki o dwóch zębach, sałatki – łyżkę i widelec, ciasta – przeznaczoną do tego celu łopatkę.